എന്തിനായിരുന്നു എനിക്ക് ഈ നശിച്ച ജന്മം,ഞാന്‍ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി .ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു . മരണത്തെ പുല്‍കി ഉറങ്ങാന്‍ ഞാന്‍ കൊതിച്ചു,എന്നെന്നേക്കുമായി . മരണം ഒരു സുഖമുള്ളതാണ്‌ . ഞാന്‍ തിരഞ്ഞെടുത്ത വഴി തെറ്റാണോ ? ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരമില്ല . ഒരുതരം എസ്കേപിസം. ജീവിക്കാന്‍ കൊതിയില്ലത്തത് കൊണ്ടല്ല ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ തീരുമാനിച്ചത്. ഈ ലോകം മിദ്യയാണ് എന്ന വിശ്വാസമാണ് എന്നെ ഈ തീരുമാനത്തില്‍ എത്തിച്ചത് . സത്യത്തില്‍ ഞാന്‍ ഒരു ഭീരുവാണ് , അത് സത്യമാണ് , ഞാന്‍ മാത്രമല്ല ഈ ലോകത്തില്‍ ജീവനുള്ള സര്‍വവും ഭയക്കുന്നു "മരണത്തെ" . അതിനെ " ഹേ റാം " എന്ന് പറഞ്ഞു വീണ മഹാത്മാ ഗാന്ധിയെ പോലുള്ള ചില ധീരന്മാര്‍ . എങ്കിലും ഒരു നിമിഷത്തെ ബുദ്ധിമോശമെന്നോ വിവേകമില്ലായ്മയെന്നോ വിളിക്കാവുന്ന ആത്മഹത്യയെ കുറിച്ച് ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു . മരണത്തെ ഞാന്‍ വ്യത്യസ്തമാക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു .ജീവിച്ചുവെങ്കിലും നാലുപേര്‍ ഓര്‍ത്തിരിക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ മരിക്കണം . എന്റെ ചിന്തകള്‍ പല മാര്‍ഗവും ഉപദേശിച്ചു.സമഗ്രമായ പല ഭാവനകളും ഞാന്‍ ആ പുസ്തകത്തില്‍ എഴുതി ചേര്‍ത്തു . നാളെയുടെ സമുഹത്തില്‍ എന്നെ പോലെ മരണം പുല്‍കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ക്കായി എന്റെ സമര്‍പ്പണം. നിര്‍ജീവമായ ശരീരത്തോട് പലരും വികല്പ്പമായി സംസാരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് സംസാരിക്കാത്തത് ഈ ജഡത്തിന്റെ മീതെ കിടന്നു കരഞ്ഞു നിലവിളിച് പറഞ്ഞിട്ട എന്ത് പ്രയോജനം . ഈ ക്രീടകള്‍ കാണുമ്പോള്‍ എനിക്ക് പുച്ചമാണ്.
എനിക്ക് വേണ്ടി ആരും കരയരുത് എന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം. മൃതനായ ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ അഭിനയം ആസ്വധിക്കില്ല . മരണശേഷം ഉള്ള കണ്ണുനീര്‍ തികഞ്ഞ അഭിനയം മാത്രമാണ് അല്ലെങ്കില്‍ അത് വ്യര്‍ദമാണ് . മരിച്ചവന്‍ പോയാലും ജീവിക്കില്ലേ .സതി അനുഷ്ടിക്കുമോ നിങ്ങള്‍ . ഇല്ലാത്ത പക്ഷം പിന്നെ എന്തിനാണ് ഈ കണ്ണുനീര്‍ . ഞാന്‍ ഈ വിഷയത്തെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു ഇങ്ങനെ പലതും എഴുതി . ഒരിക്കല്‍ ക്ലാസ്സില്‍ ഇരുന്നു ആ കറുത്ത ഡയറിയില്‍ എഴുതികൊണ്ടിരുന്നത് എന്റെ ഗുരുനാഥന്‍ കണ്ടു. അദ്ദേഹം ആ ഡയറി വാങ്ങികൊണ്ട് പോയി . രണ്ടു ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു . അദ്ദേഹം സ്നേഹപൂര്വ്വം എന്നെ വിളിപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു " കൊള്ളാം പക്ഷെ ഇതൊന്നും പ്രാക്ടിക്കല്‍ അല്ല . ഞാന്‍ എന്റെ ചിന്തകളില്‍ ഉറച്ചു നിന്ന് ചോദിച്ചു " എന്തുകൊണ്ട് ?" ഒരു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു മറുപടി . ഞാന്‍ തൃപ്തനല്ല " എന്തുകൊണ്ട് ?" . അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു " കാരണം ഞാനും നീയും ഒക്കെ വെറും മനുഷ്യരാണ് . ഹൃദയമുള്ളവര്‍ , ചിന്തകള്‍ ബന്ധിക്കപെട്ട സാദാരണ മനുഷ്യന്‍. ഒരു പതിനെട്ടുകാരന്റെ ജീവിതത്തോടുള്ള കൌതുകം മാത്രമാണ് നിന്നെകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ചിന്തിപ്പിച്ചത് ". ഇതിനു മുകളില്‍ ചിന്തിക്കാന്‍ നീ ശക്തനല്ല.നുകത്തില്‍ ബന്ധിക്കപെട്ട കാളയാണ് നീ . തന്റെ ബന്ധനം മനസിലാക്കാതെ അത് അങ്ങനെ കറങ്ങികൊണ്ട് ഇരിക്കും. ഇടക്ക് ഒന്ന് നിന്നാല്‍ അതിനു അടി കിട്ടും . അത് പേടിച്ചു ഓടുന്നു. നിന്നെയും ഒരു നുകത്തില്‍ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നു. ബന്ധങ്ങളുടെ നുകത്തില്‍,ബദ്യതകളുടെ നുകത്തില്‍ . നീ കറങ്ങുക , നിന്റെ ബദ്യതകള്‍ തീരുമ്പോള്‍ നീ സ്വതന്ത്രനാക്കപെടും. ചിന്തിക്കുക ....
ഞാന്‍ നടന്നു എന്റെ ചിന്ത ഇതായിരുന്നു . " എന്താണ് എന്നെ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നത് ".
പെട്ടന്നാണ് അമ്മ പറഞ്ഞത് " പോയി കറന്റ് ചാര്‍ജ് അടച്ചിട്ടു വാടാ ".....
ബില്‍ അടക്കാന്‍ പോകുമ്പോള്‍ മനസിലായി. ഇതാണ് എന്റെ ബന്ധനം. പക്ഷെ ഈ ബന്ധനത്തെ ഞാന്‍ ഇഷ്ടപെടുന്നു. അത് ഭേദിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. ഇനി ഒരു കറുത്ത ഡയറി വേണ്ട..
അത് അഗ്നിക്കിരയാക്കി ....... ഞാന്‍ എന്റെ യാത്ര തുടര്‍ന്നു ....
മഹാന്മാരുടെ സങ്കല്പങ്ങള്‍ എങ്ങനെ തെറ്റും . ആ ചിന്ത എന്നെ കുഴക്കി . അതിനൊരു ഉത്തരം കിട്ടിയില്ല . ജീവിതം അതാണ് .... ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചില ചോദ്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവും . അത്തരത്തില്‍ ഒരു മഹത്തായ ചോദ്യമല്ലേ " ആരാണ് ഞാന്‍ " എന്ന ചോദ്യം .
ബുദ്ധനും ആദിശങ്കരനും എല്ലാം തിരഞ്ഞ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യം . ആ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് മുകളിലാണ് ഈശ്വരന് സ്ഥാനം.
നല്ല നാളെയുടെ പ്രതീക്ഷയുമായി ജീവിച്ച അനേകം മഹാരഥന്മാര്‍ എനിക്ക് വഴികാട്ടികള്‍ ആകട്ടെ .
.jpg)
0 comments:
Post a Comment